De kracht van een goede farm ligt in een teeltplan met verschillende gewassen voor verschillende markten. De vruchtwisseling houdt de bodem gezond; en de verscheidenheid van markten verlaagt het risico en verhoogt het inkomen voor de boeren. Voor Ethiopia zijn de gewassen die geteeld worden voor export veelal de hoogstrenderende producten. Wanneer het winterseizoen de teelt van bepaalde groenten in West-Europa niet toelaat, biedt dit juist een mooie kans voor boeren uit landen als Ethiopia, waar ook in de wintermaanden de temperatuur perfect is voor een continue groententeelt.
Export van groenten naar Europa biedt twee grote voordelen: 1) Ethiopia verwerft daarmee dollars, het boodschappengeld voor de wereldmarkt, en 2) de boeren krijgen een hoog inkomen voor deze topproducten. Natuurlijk is het een logische vraag of een land dat regelmatig op de rand van hongersnood balanceert wel groenten naar het rijke Westen moet uitvoeren. Ze kunnen het toch beter zelf opeten?! Een flauw doch correct antwoord daarop is dat de Ethiopiërs geen peultjes lusten..... Nee, het antwoord is simpel. Ethiopia is geen eiland en heeft een negatieve handelsbalans. Er zijn dus meer dollars nodig voor de import van noodzakelijke goederen dan dat het land aan dollars binnenkrijgt vanuit export. Vandaar dat de Ethiopische regering er zo op gebrand is om de export te verhogen; van koffie, leer, sesam, rozen en groenten. Dure producten, waaraan het Westen behoefte heeft en wat Ethiopia goed en goedkoop kan leveren. Voor de opbrengst van een kilo peultjes kan een boerin vijf kilo kool of tomaat kopen.
Solagrow werkt nauw samen met de Ethiopische kleine boeren aan een gebalanceerde vruchtwisseling. De teelt van de lokale voedselgewassen (aardappel, ui, tomaat, wortel en kool) wordt afgewisseld met de cash crops als peulen, bonen en lijnzaad. Daarmee kan de Ethiopische boer met één van zijn vier-zes gewassen eens per twee jaar een product telen voor de export. Waarmee hij dan een financiele klapper kan maken. Dan stopt zelfs een boer even met klagen.
Telen voor export is topsport! Immers, de kwaliteitsnormen voor het product en de randvoorwaarden voor de productie liggen op een zeer hoog niveau. Als bedrijf moeten wij stevig investeren in de opleiding van ons personeel en onze boeren om hen te laten voldoen aan de strenge Europese normen. Want aangebrand heeft geen voetjes, moeder Aagt!
Slechts een fractie van de boeren is in staat om dit niveau te bereiken. Maar ook degenen die uiteindelijk niet aan de norm kunnen voldoen, leren daardoor toch om hun productieniveau sterk te verbeteren. Export als hoge lat om de teeltkennis te verhogen. Waardoor de doorzetters een goedbelegde injerra verdienen en de anderen toch hun voedselproductie fors hebben verhoogd. En uiteindelijk iedereen er op vooruit gaat.
Deze week was een mijlpaal voor Solagrow. In samenwerking met KogaVeg hebben we de eerste Solagrow-luchtvracht met peultjes (snappeas en snowpeas) naar Luik verzonden. Afkomstig van onze nieuwe experimentele farm in Bahir Dar. Waardoor de Belgen deze week de eer hebben om de eerste Solagrow-peultjes te proeven! En ook de europarlementariers zullen vanaf nu voor peultjes kiezen.....
De regens komen eraan. Dus nu weer verder met gerst en lijnzaad en aardappel.
Terug naar nieuws
